معنای ضمنی و اهمیت آن در شعر

از منظر لارنس پرین، منتقد برجستة معاصر آمریکایی، زبان دارای  نقش های متعدد می باشد. او این نقش ها را تحت عنوان عملی و ادبی از یکدیگر متمایز می سازد. به اعتقاد وی نقش عملی زبان برای ایجاد ارتباط به کار می رود که احتمالاً پرکاربردترین نقش زبان نیز می باشد. هدف این نقش زبانی تبادل اطلاعات و انتقال معناست. نقش ادبی زبان برای زیبایی آفرینی به کار می رود. هدف این نقش زبانی تبادل عواطف و افکار است.  به علاوه، به اعتقاد وی  هر واژه سه جزء سازنده دارد: آوا یا صوت، معنی قاموسی یا تصریحی و معنی ضمنی یا تلویحی. آوای یک کلمه، همان تلفظ کلمه است که به کمک اندام صوتی ادا می شود. معنی یا معانی قاموسی یک واژه در ذیل آن در فرهنگ لغت مضبوط است و معنی یا معانی ضمنی سایه روشن های معنایی است که در ذهن کاربران  یک زبان  جاری است. در نوشته حاضر نخست  آراء لارنس پرین  را درباره نقش های زبان و اجزاء سازندة واژه  معرفی کرده­ایم. سپس برای روشن شدن مطلب، دو نمونه موفق شعری- فارسی و انگلیسی- «مرثیه» سرودة احمد شاملو و «کتاب» سرودة امیلی دیکنسن را شاهد مثال آورده ایم.